Photo by Vidar Nordli-Mathisen on Unsplash
Jestem trenerem piłki nożnej od 8 lat. Poświęciłem się w pełni tej profesji i zbudowałem wokół niej całe moje życie. Uważam więc, że mam wystarczające doświadczenie, aby przeanalizować ten zawód pod kątem pytania „Czy trener piłki nożnej to najtrudniejszy zawód świata?”. Zastanówmy się więc czy rzeczywiście jest on trudny, czy może jest zupełnie odwrotnie.
Każdy z nas pełni w życiu określone role. Dziecko w szkole jest uczniem, na boisku jest zawodnikiem, w domu synem lub córką. Dorosły mężczyzna w związku z kobietą pełni rolę partnera, męża, a gdy mają potomstwo również rodzica – ojca. Analogicznie kobieta, jest żoną, partnerką, matką. W pracy bywamy pracownikami podległymi komuś lub tymi którzy stoją na czele zespołu odpowiadającego za jakiś projekt. Im bardziej aktywnie żyjemy, tym liczba ról się zwiększa. Na potrzeby dzisiejszego tekstu zajmiemy się dwoma z nich: trenerem i rodzicem (w kontekście jego roli w procesie szkolenia).
Po wcześniejszym wpisie Raymond Verheijen „nokautuje” kurs wyrównawczy UEFA A, w którym porównałem od strony warsztatowej sympozjum Raymonda Verheijena z kursem wyrównawczym UEFA A, dzisiaj chciałbym zaprezentować wiedzę jaką przedstawił holenderski trener w Centralnym Ośrodku Sportu „Torwar” w Warszawie. Była ona podzielona na 4 bloki: teoria piłki nożnej, taktyka, postrzeganie gry i myślenie w piłce nożnej. W takiej też kolejności postaram się je opisać. Jeśli jeszcze nie masz za sobą wspomnianego wyżej artykułu, to kliknij i przeczytaj. Natomiast jeśli już się z nim zapoznałaś/-eś, spokojnie możesz czytać ten tekst dalej.
Ze względu na pytania, które dostaję postanowiłem napisać krótki poradnik dla trenerów. Jego celem jest pokazanie w jaki sposób ja wybieram treści do nauki dla zawodników i co z nimi robię dalej. Jako że aspiruję do miana dobrego pedagoga, przedstawię Wam instrukcję oraz jeden przykład. Dostajecie kij, nie marchewkę. Dalej musicie kombinować sami. Jeśli nie będziecie rozumieć co robicie, to Wasza praca na dłuższą metę nie ma sensu. Oczywiście dla tych z Was, których poniższy tekst zainteresuje służę pomocą i wskazówkami, ale nie oczekujcie np. gotowych gier.
Praca z drugim człowiekiem do najłatwiejszych nie należy. Trener piłki nożnej podczas przekazywania wiedzy swoim podopiecznym, podnoszenia ich umiejętności, wychowywania musi stale mierzyć się z wieloma problemami i brać pod uwagę dziesiątki, a nawet setki czynników. Nauczający bardzo rzadko może powiedzieć, że coś jest czarne lub białe albo że dwa plus dwa równa się cztery. Najczęściej spotykane są odcienie dwóch wspomnianych wyżej barw, a z przytoczonego równania matematycznego raz wychodzi trzy, a raz pięć. Dlatego w takim środowisku pracy występuje wiele dylematów (gr. dilemma = ‚
Dzisiaj zajmiemy się trenerem, a dokładnie stanem w jakim pojawia się na treningu. Większość nas szkoleniowców łączy trenowanie dzieci i młodzieży z pracą zawodową. Zatem zanim przyjedziemy na zajęcia, w ciągu dnia oddziałują na nas dziesiątki rzeczy, które mogą wywoływać określone samopoczucie, zachowania, myśli, reakcje itd. Spory w pracy, kłótnia w domu, stanie w korku w drodze na trening, nawał obowiązków służbowych, zmęczenie – to tylko niektóre z nich. Kiedy wychodzimy na boisko często zabieramy je ze sobą, a następnie przenosimy na naszych podopiecznych. Trzeba dużych umiejętności, aby sobie z nimi radzić i zostawić je za linia boczną. Poniżej znajdziecie porównanie funkcjonowania trenera zdenerwowanego i spokojnego. Pokaże Wam ono, jak ogromny wpływ mają nerwy na prowadzenie jednostki treningowej. Czytaj dalej
