Poziom mojej irytacji sięgnął zenitu więc muszę dać jej ujście piszą ten tekst. Temat strasznie chodliwy ponieważ pojawia się przy każdej przegranej Reprezentacji Polski w piłce nożnej lub polskiego klubu w europejskich pucharach. Szkolimy źle, a jednym z głównych czynników takiego stanu rzeczy są zbyt niskie wynagrodzenie trenerów. Według mnie to bzdura.
Posyłając dziecko do klubu sportowego, rodzice chcąc nie chcąc, muszą mieć świadomość, że w pewien sposób obnażają się przed trenerami. Pociechy są ich wizytówkami, a środowisko nauki i rywalizacji sportowej idealnie uwydatnia dobre jak również złe cechy, nawyki, przyzwyczajenia, które w przeważającej większości zostały nabyte w ciągu krótkiego życia dziecka. Wnikliwy szkoleniowiec jest w stanie ze sporym prawdopodobieństwem określić jak dzieci są wychowywane, w jakim środowisku przebywają, a także powiedzieć co nieco o samych rodzicach. W dzisiejszym tekście, opierając się na swoich doświadczeniach (wspieranych przez moją żonę, która od 10 lat pracuje jako psycholog), przybliżę Wam, co trener może wyczytać z dziecka o jego rodzicielach.
KS Królewscy Płock – gra „uliczna”. Wybór składów, sędziowanie itd., wszystko w rękach dzieci – samodzielność
Dużo obserwuję dzieci, a przede wszystkim ich rodziców, opiekunów jak również trenerów. Nie piszę tylko o osobach z mojego klubu KS Królewscy Płock, ale również zupełnie nieznanych, spotykanych przypadkowo na placach zabaw, pływalniach, plażach, boiskach czy w innych miejscach. Brak zrozumienia dzieci powoduje, że w wielu przypadkach najmłodsi są przez nas, starszych, mocno ograniczani. W tym tekście chcę przedstawić 10 nietypowych praw, do których my dorośli utrudniamy dzieciom dostęp myśląc, że robimy to dla ich dobra.
Meta.
14 września odbyła się III edycja Półmaratonu Dwóch Mostów. Nie mogło mnie w niej zabraknąć. Czytaj dalej
Tytułowy dylemat pojawia się w życiu każdego z nas (no może prawie każdego, ponieważ są jednostki, które nie chcą robić nic i mają do tego prawo). U jednych dzieje się to prędzej, u innych później, niektórzy wiedzą od najmłodszych lat czemu chcą się poświecić i dążą do tego z całych sił, a część z nas nie potrafi jednoznacznie określić czego pragnie i zaczyna panikować, gdy wielkimi krokami zbliża się koniec edukacji. Ja należałem do tej ostatniej grupy, z tą jednak różnicą, że zbytnio się nie denerwowałem. Dlaczego tak było? Wytłumaczę Wam to poniżej. Czytaj dalej
Choć minęło już bardzo dużo czasu, muszę wrócić parę miesięcy wstecz, kiedy to wydarzyło się coś ważnego w mojej krótkiej karierze biegacza amatora. Zapraszam do dalszego czytania, cóż to takiego było.