Czy każdy może być trenerem?

Autor: bpsusf (http://www.flickr.com/photos/usfbps/4607149870/) [CC-BY-2.0 (http://creativecommons.org/licenses/by/2.0) lub CC-BY-2.0 (http://creativecommons.org/licenses/by/2.0)], undefined

Autor: bpsusf (http://www.flickr.com/photos/usfbps/4607149870/) [CC-BY-2.0 (http://creativecommons.org/licenses/by/2.0) ], undefined

Firma poszukując pracownika na wolne stanowisko, określa cechy jakimi potencjalny kandydat powinien się odznaczać. Często przeglądając ogłoszenia możemy przeczytać: „operatywność”, „znajomość branży”, „doświadczenie”, „biegłe posługiwanie się językiem angielskim”, „3-letnie doświadczenie na podobnym stanowisku” itp..  Nie mam pojęcia czy każdy pracodawca zdaje sobie sprawę z tego, że cechy te można podzielić na dwie grupy:

  • cechy osobowościowe– względnie stałe, mocno ukształtowane podczas dzieciństwa przez środowisko, pod wpływem którego dana osoba przebywała przez długi czas; niektórzy nazywają je atrybutami wrodzonymi, z którymi przychodzimy na ten świat(przy czym ja się z tym nie zgadzam)
  • kwalifikacje– zestaw wiedzy i umiejętności wymaganych do realizacji składowych zadań zawodowych w wybranej specjalności (źródło Wikipedia)

Z tych dwóch grup możemy „skonstruować” takich oto kandydatów, starających się o stanowisko w firmie:

  1. niskie kwalifikacje i nieodpowiednie cechy osobowościowe
  2. niskie kwalifikacje i odpowiednie cechy osobowościowe
  3. wysokie kwalifikacje i nieodpowiednie cechy osobowościowe
  4. wysokie kwalifikacje i odpowiednie cechy osobowościowe

Przeanalizujmy, która osoba bez względu na rodzaj wykonywanej pracy powinna zostać wybrana. Numer jeden od razu możemy odrzucić. Czwórka wydaje się idealnym kandydatem. Jednak gdy przyjrzymy się bliżej, możemy zauważyć pewne interesujące szczegóły. Gdy osoba spełnia wszystkie kwalifikacje wymagane na dane stanowisko, może szybko się nim znudzić. Dodatki takie jak telefon komórkowy, służbowy samochód czy laptop mogą motywować przez krótki okres. Możemy spodziewać się, że gdy konkurencja zaproponuje lepsze warunki finansowe, pracownik szybko nas opuści. Dużo więc zależy od samego pracodawcy, którego zadaniem jest stworzenie takich możliwości i warunków rozwoju, aby wymarzony pracownik, tak łatwo mu nie uciekł. Pozostali nam numer 2 i 3. Stawiamy na kogoś kto ma braki(z reguły jeśli ubiega się o konkretne stanowisko są one nieduże) w kwalifikacjach czy raczej na fachowca, który nie do końca odpowiada profilowi osobowemu?

Z racji tego, że osobowość mamy względnie stałą, dużo łatwiej możemy nadrobić wiedzę i umiejętności niż zmienić swoje cechy charakteru. Pochmurny, konfliktowy, apodyktyczny, egoistyczny pracownik może stać się dla nas nie lada problemem. Podsumowując, najlepiej więc wybrać 2 i 4(pod pewnymi warunkami).

Jak to się ma do trenerów?

Autor: http://www.flickr.com/photos/apasciuto/ (http://www.flickr.com/photos/apasciuto/4862849741/) [CC-BY-3.0 (http://creativecommons.org/licenses/by/3.0) ], undefined

Autor: http://www.flickr.com/photos/apasciuto/ (http://www.flickr.com/photos/apasciuto/4862849741/) [CC-BY-3.0 (http://creativecommons.org/licenses/by/3.0) ], undefined

Żeby pracować jako inżynier trzeba mięć odpowiednie cechy osobowościowe jak i kwalifikacje. Identycznie jest z trenerem. W Królewskich trenerów dobieramy tak, aby spełniali określone przymioty.

Jeśli chodzi o cechy osobowościowe będą to:

  • Przepełnienie pasją do piłki nożnej – trener musi: kochać swoją dyscyplinę sportu, odnosić się z szacunkiem do reguł i uczestników gry (piłkarzy, sędziów, działaczy, kibiców) i być ucieleśnieniem zasady fair-play.
  • Empatia – trener powinien potrafić wczuć się w osobę nie tylko swoich podopiecznych, ale również rodziców czy też działaczy.  Myślenie empatyczne ułatwia nawiązywanie kontaktów i pozwala zdobyć zaufanie innych ludzi.
  • Autorytet – zawód trenera to wielka odpowiedzialność, wymagająca niesamowitych poświęceń. Trener to mistrz, osoba nieskazitelna. Trenerzy muszą najpierw wymagać od siebie tego czego wymagają od innych, swoim zachowaniem dawać przykład, a także być wzorem cnót i utożsamiać zasady fair play nie tylko na boisku, ale i w życiu codziennym.
  • Urok osobisty – proces treningowy, to nie tylko praca nad umiejętnościami piłkarskimi. Przede wszystkim musimy umieć dotrzeć do ludzi, potrafić z nimi rozmawiać, sprawić że będą odbierali nas w sposób pozytywny. Relacje z zawodnikami, rodzicami, nauczycielami czy działaczami są bardzo ważne, zarówno podczas treningu jak i poza nim.
  • Entuzjazm, radość, kreatywność, dobry humor, wrażliwość – to cechy charakteryzujące dziecko poznające świat, o których dorośli często zapominają. Treningi prowadzone w sposób entuzjastyczny dużo bardziej angażuje dziecko w naukę gry w piłkę nożną.
  • Cierpliwość i konsekwencja – trening to proces, czasami na efekty trzeba czekać latami. Trenerzy nie mogą go przyśpieszać. To jedna z najważniejszych cech dobrego trenera.

Kompetencje:

  • Umiejętność organizacji i strategicznego planowania – trener w nowoczesnym futbolu to nie tylko nauczyciel piłki nożnej. To osoba potrafiącą spojrzeć na trening z dłuższej perspektywy, potrafiąca dobrze zaplanować swoją pracę i maksymalnie efektywnie wykorzystywać swój czas. Trener XXI wieku powinien umiejętnie korzystać z nowoczesnych technologii, współpracować z innymi trenerami, potrafić analizować i syntezować.
  • Wiedza– posiada niezbędną wiedzę teoretyczną i praktyczną, którą wykorzystuje aby stworzyć jak najlepsze warunki do rozwoju zawodników.
  • „Głód wiedzy” – dobry trener chcę być zawsze coraz lepszy dla siebie i dla swoich zawodników. Szuka nowych możliwości rozwoju, poszukuje alternatywnych rozwiązań, ciągle dokształca się na różnego rodzaju kursach, konferencjach, szkoleniach. Trener, który twierdzi że już wszystko potrafi, przestaje być trenerem.
  • Umiejętność przekazywania wiedzy – posiadać wiedzę to jedno, a odpowiednio przekazać ją zawodnikom to drugie. Trener powinien dotrzeć do zawodników i mówić ich językiem. Dlatego tak ważne jest rozumienie wieku dzieci z jakimi pracujemy.
  • Umiejętność posługiwania się nowymi technologiami(internet, komputer, tablet itp.)– w dzisiejszych czasach, praktycznie cała dokumentacja trenerska prowadzona jest w formie elektronicznej. Internet to niewyczerpane źródło wiedzy, informacji i ciekawostek. Trener musi umieć się w tym odnaleźć, weryfikować i wykorzystywać.

Powyższe cechy są dla nas kluczowe. Różne etapy nauczania stawiają trochę inne wymagania przed trenerem, ze względu na rozwój fizyczny i psychiczny szkolonych zawodników. Coach powinien wiedzieć, w którym etapie odnajdzie się najlepiej, biorąc pod uwagę osobowość i kwalifikacje.

Wynika zatem, że nie każdy może zostać trenerem(oczywiście jeśli zależy nam żeby zawodnicy rozwijali się w optymalny i najbardziej efektywny sposób). Wydaje mi się, że w Polsce panuje pogląd, że bycie trenerem to nic nadzwyczajnego, ot taka praca jak każda inna. Jasne, każdy ma prawo do takiego zdania. Chciałbym tylko żeby wypowiadający uświadomił sobie, że jest to zawód polegający na współpracy z drugim człowiekiem, na którego oddziałują setki czynników. Kolejne dziesiątki wpływają na trenera, a on sam musi najważniejsze wybrać, przeanalizować i wyciągnąć wnioski. Zajmuję to trochę więcej czasu niż 90 minut na boisku i jest trochę trudniejsze niż rzucić piłkę i powiedzieć: „Grajcie”. Kiedy nasza świadomość w tej kwestii wzrośnie, z dziećmi i młodzieżą pracować będą fachowcy. Przełoży się to na poziom polskich zawodników, klubów i reprezentacji.

Get Free Email Updates!

Zapisz się teraz i otrzymuj wiadomość mailową, gdy dodam nowy artykuł!

I will never give away, trade or sell your email address. You can unsubscribe at any time.

Podziel się z innymi

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *